Bedrijven in de projectinrichtingssector buigen zich allemaal over de vraag hoe we post-corona moeten gaan werken. Voor BIS/Econocom staat één ding als paal boven water: we moeten de flexibiliteit vergroten.
“De corona-crisis gaat kantoorgangers, ook nadat het virus onder controle is, persoonlijke ruimte bieden”, schrijft interieurarchitect Suzan Sloot op de website van het bedrijf. “Want ook wanneer we straks weer massaal terug mógen naar de klassieke cubicles of kantoortuin, is het de vraag of we dat ook gaan dóen. Allereerst vanwege de anderhalve meter-maatregel. Denk bijvoorbeeld aan kleine vergaderruimtes die voorheen geschikt waren voor vier of vijf personen: daar passen er nog maar twee in zolang 1.5 meter afstand het devies blijft. Maar ook vanwege de indeling van het kantoor in 2021. Deze zijn waarschijnlijk niet meer ingericht voor een volledige bezetting, omdat een volledige bezetting, ook ná corona, niet gewenst is.”
Flexibiliteit is wat haar betreft de rode draad. “Het is hoogstwaarschijnlijk de wens van werknemers, en misschien straks wel de plicht van werkgevers, om met slechts een deel van de normale fysieke bezetting verder te gaan. Laten we die kans aangrijpen om het kantoor flexibeler te maken, en daarmee méér geschikt voor hen die er gebruik van willen maken op het moment dat het hen uitkomt. De contouren van het hybride kantoor worden zichtbaar.”
De corona-crisis versterkt hierbij tendensen die al eerder zichtbaar waren. “We hebben geen keuze: we moeten door deze fase van omschakeling. Als de digitale transformatie die we nu meemaken vanuit boardrooms zou zijn doorgedrukt, zou het waarschijnlijk op veel meer weerstand hebben gestuit. Mensen kunnen simpelweg niet anders dan remote werken en ervaren noodgedwongen de voordelen ervan.”
HR-afdelingen moeten volgens Sloot kijken naar wat de minimale bezetting is, welke teams – wanneer – aanwezig moeten zijn en hoe het kantoor er voor hen uit moet zien. “Ook hier is flexibiliteit het toverwoord. De kantoren van 2021 kenmerken zich niet door stickers met 1.5 meter afstand erop, en plexiglas schermen om mensen tegen besmetting te beschermen. Kantoren zijn straks ruimtes die ademen, die in no time te transformeren zijn naar plekken die precies goed zijn voor de gebruikers van die dag.”
Voor alle verandering is volgens Sloot in eerste instantie meer hardware nodig. “Men moet in de toekomst vanuit elke ruimte moeiteloos kunnen (video)bellen. Camera’s, microfoons en de IT-toepassingen die daarvoor nodig zijn moeten ruimtes zo flexibel mogelijk mogelijk maken. Dáár ligt de opdracht waar bedrijven nu voor staan. De anderhalve meter-stickers, de pijlen en het plexiglas zijn nu nodig. Straks heeft de bezoeker van kantoor behoefte aan een zo compleet, flexibel mogelijk pakket van audiovisuele en IT-toepasingen.”
Ook de vraag naar as-a-service softwarepakketten stijgt daardoor volgens de BIS/Econocom-medewerkster. “Onafhankelijk van welke computer men gebruikt moeten medewerkers hun software en bestanden kunnen gebruiken. Als ik als deel van het salesteam een x-aantal weken vanuit kantoor werk, heb ik andere hard- en software nodig dan wanneer ik als interieurarchitect een paar weken vanuit huis aan de slag ga. Dus één uniform pakket voor alle werknemers? Dat gaat niet meer.”
