Een grote kunststoffen penis. Dat zagen bezoekers van de Herengracht 178 vorige week als eerste. In het prachtige grachtenpand dat schuilgaat achter het opmerkelijke gevelkunstwerk van kunstenaar Joep van Lieshout is sinds vorige week projectinrichter Lensvelt gevestigd. “We komen naar onze doelgroep toe”, zegt directeur Hans Lensvelt.
Lensvelt opereerde tot voor kort vanuit een door Wiel Arets ontworpen bedrijfspand in Breda. “Het is een prachtig pand, maar de markt is veranderd”, zegt Hans Lensvelt. “Projecten worden als gevolg van de aanbestedingsregels tegenwoordig ingericht op basis van exvcell-sheets. En onze doelgroep – architecten, interieurarchitecten – gaat tegenwoordig niet meer 2 uur in de auto zitten om producten te bekijken. Wij willen dat doorbreken door ook een aantrekkelijke plek te creëren dicht bij de doelgroep. Een groot deel van onze klanten zit in een straal van 1 kilometer rond dit pand!.”
Lensvelt heeft er geen half werk van gemaakt. Nog geen jaar na een faillissement en een doorstart is er in Amsterdam een prachtig grachtenpand ingericht, met herstel van allerlei authentieke details. “De trappenhuizen hebben we bijvoorbeeld helemaal opnieuw laten maken”, zegt Lensvelt enthousiast. “We hebben geprobeerd de logica van het oorspronkelijke pand te volgen. Zo hebben we ook de patio in het hart van het gebouw in ere hersteld. Daardoor komt er daglicht diep het gebouw in. Dat is toch prachtig?”
Bezoekers keken tijdens de opening van het pand, vrijdag 27 september inderdaad hun ogen uit. Of het nu de door architectenbureau OMA ontworpen Maarten van Severen-tentoonstelling was, de kleine atypische filmzaal in de kelder, de professionele keuken, het krijtkunstwerk in het trappenhuis (Lensvelt: “dat is onze tatoeage”), de Karl Lagerfeld-fototenstoonstelling, de door Richard Hutten ‘bewerkte’ ruimte of de verschillende zonder uitzondering prachtig vormgegeven kamers in het voor- en achterhuis van het pand, het interieur van nieuwe Lensvelt-onderkomen verraad dat het tot stand gekomen is na veel bloed, zweet, tranen en geld. “Ik heb in mijn leven vaak verbouwingen gedaan”, aldus de initiatiefnemer. “En daardoor weet ik dat je altijd spijt krijgt van compromissen. Ik heb in dit gebouw geen enkel compromis gesloten. Het moet gewoon goed zijn.”
“Het is de bedoeling dat dit pand een hub van creatieve bedrijven wordt”, vervolgt Lensvelt. “Er zijn gezanmelijke ruimtes en daarnaast kunnen de deelnemende bedrijven een eigen ‘dedicated room’ inrichten. Ik hoop dat we in totaal tussen de zes en tien bedrijven in dit gebouw kunnen huisvesten. Op die manier creëer je een ontmoetingsplek voor architecten met de mogelijkheid tot one stop-shopping.” Tijdens de opening waren kamers in gebruik door bedrijven als Canoof, Pastoe, D-Line, Poltronova, Cassina, T-Tile en Zazza. “Er kunnen er meer bij, mits het creatieve bedrijven zijn die zich richten op architecten.”
En de kunststoffen penis, wat betekent die? Lensvelt lacht. “We zoeken iets om op te vallen. Dan is dit toch een fantastisch idee? Iedereen heeft het erover.” Lensvelt heeft geen idee hoelang het object nog aan de gevel blijft hangen. “Ik heb natuurlijk geen vergunning aangevraagd”, zegt hij. “Want dan mag het toch niet. In mijn tijd in China – waar we trouwens helemaal weg zijn – heb ik geleerd dat je dingen gewoon moet doen, zonder eerst te vragen of het mag. Als het mis gaat, kun je je altijd nog verontschuldigen.”
